Σεξ

Το σέξ είναι μια άστοχη λέξη για την ψυχή, γιατί της λείπει ακριβώς η ψυχή, το βάθος , το ολοκληρωτικό πάθος, η αναγνώριση του άλλου και η αναγνώριση και η ανακάλυψη του ίδιου του εαυτού μέσα στον άλλο.

Ποια δύναμη έχει, αντίθετα, η παλιά και σημέρα παραγνωρισμένη λέξη συνουσία; Σε αυτής αισθανόμαστε την κίνηση, τη θέρμη , το πάθος, το στροβίλισμα, την παραφορά, το σφιχταγκάλιασμα, την ορμή, την αποκορύφωση και τη μακάρια χαλάρωση. Μπροστά σε αυτή τη θέρμη, το σέξ είναι ψυχρό, όπως το γρήγορο φαγητό σε σχέση με ένα πλούσιο γεύμα.

Η συνουσία είναι ζωή, συγκλονιστική στη δύναμη της και γόνιμη από κάθε άποψη. Από αυτήν προκύπτει κάτι πολύ πέρα από το προσωπικό και πολύ πέρα από το εγωκεντρικό. Όμως, είναι και ανεξέλεγκτη, γεμάτη σφρίγος, επειδή καθοδηγείται από κάτι ανώτερο. Σε αυτήν η ψυχή βρίσκει χαρά.
Θα πρέπει , επομένως να επανεισάγουμε αυτή τη λέξη; Όχι. Είναι πολύ ευάλωτη, κάτι ιερό. Όμως θα ήταν προτιμότερο να καταργήσουμε και τη λέξη σέξ. Έτσι κι αλλιώς, με όλα όσα συνδέουμε μαζί της , είναι μια λέξη ξένη προς την ψυχή.