KAINOTOMIEΣ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΒΓΑΛΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗ ΔΥΣΚΟΛΗ ΘΕΣΗ…
ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΡΑΞΗ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΑΣ ΑΔΙΑΦΟΡΩΝΤΑΣ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ.
ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΤΟΥ ΤΟ ΔΕΙΞΕΙΣ
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ΟΧΙ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙΣ ΣΤΟ ΣΤΟΧΟ ΣΟΥ
ΝΑ ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΣ
ΟΤΑΝ ΔΕ ΣΕ ΧΩΝΕΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΕΞΑΓΟΡΑΣΟΥΝ.. (?)
Ο ΣΟΦΟΣ ΑΝΤΡΑΣ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥΣ ΤΟΥ , ΑΠΟ ΟΣΑ Ο ΑΝΟΗΤΟΣ ΑΝΤΡΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΧΡΗΜΑΤΑ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ , ΠΩΣ ΤΟΥΣ ΔΙΟΙΚΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ
Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011
Προβλήματα της εγκυμοσύνης
Τα προβλήματα της εγκυμοσύνης μαρτυρούν πάντοτε μια άρνηση τεκνοποίησης. Σίγουρα εκείνες που έχουν το μεγαλύτερο πρόβλημα, θα απορρίψουν μετά βδελυγμίας τον ισχυρισμό αυτό. Αν όμως θέλουμε να βρούμε την αλήθεια, αν θέλουμε πραγματικά να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, πρέπει πρώτα απ’ όλα να εγκαταλείψουμε τα συνηθισμένα μέτρα αξιών μας, γιατί αυτά κυρίως εμποδίζουν την ειλικρίνεια. Όσο είναι κανείς πεπεισμένος ότι του επιτρέπεται να επιδεικνύει μια μόνον άποψη ή συμπεριφορά, για να είναι καλός άνθρωπος, θα απωθεί κάθε παρόρμηση που δεν ταιριάζει σ’αυτό το σχήμα. Οι απωθημένες παρορμήσεις εμφανίζονται ως σωματικά συμπτώματα για να εξισορροπήσουν και πάλι την αλήθεια.
Επιμένουμε στην υπογράμμιση αυτού του συσχετισμού, ώστε να πάψουμε να αυταπατόμαστε κάθε τόσο λεγοντας βιαστικά ‘στη δική μου περίπτωση όμως δεν αληθεύει!’ . Η τεκνοποίηση είναι ένα θέμα επιβαρυμένο με αξίες και γι΄αυτό η ανειλικρίνεια μεταμορφώνεται τόσο συχνά σε συμπτώματα. Η αποβολή του εμβρύου μαρτυρεί ότι η μητέρα επιθυμεί να απαλλαγεί απ’αυτό – πρόκειται για υποσυνείδητη άμβλωση. Σε ηπιότερη μορφή η απόρριψη του παιδιού εκφράζεται με τη (σχεδόν αναμενόμενη) ναυτία και κυρίως με τους εμετούς των εγκύων. Το σύμπτωμα έχουν ιδιαίτερα οι πολύ λεπτές γυναίκες, γιατί η εγκυμοσύνη εκλύει στον οργανισμό τους μεγάλες ποσότητες οιστρογόνων. Οι γυναίκες με μειωμένη θηλυκή ταυτότητα αισθάνονται φόβο και άμυνα στον ορμονικό αυτό κατακλυσμό , που εκφράζουν με ναυτία και εμετό. Η συντριπτική συχνότητα αδιαθεσίας και ναυτίας των εγκύων εκφράζει απλώς πόσο συχνά η προσμονή ενός παιδιού εκλύει, εκτός από χαρά, και άρνηση. Είναι απόλυτα κατανοητό, γιατί η απόκτηση ενός παιδιού συνεπάγεται μια ολοκληρωτική αναδιάρθρωση της μέχρι τώρα ζωής και την ανάληψη μιας βαριάς ευθύνης, που αρχικά προκαλεί φόβο. Στο μέτρο που αυτή η εσωτερική σύγκρουση δε συνειδητοποιηθεί , η άρνηση βυθίζεται στο σώμα.
Η αρχή του Αρσενικού στοιχείου είναι η δράση , η δημιουργία και η υλοποίηση.
Το αρσενικό στοιχείο (Γιάνγκ) είναι ενεργό και επομένως επιθετικό. Η σεξουαλική ικανότητα είναι έκφραση και σύμβολο εξουσίας, ενώ η ανικανότητα σύμβολο αδυναμίας. Πίσω από την ανικανότητα, κρύβεται ο φόβος του ανδρισμού και της επιθετικότητας του ίδιου του ατόμου. Φοβάται να σταθεί σαν άντρας. Η ανικανότητα είναι όμως και έκφραση φόβου έναντι της θηλυκότητας, που βιώνεται ως απειλή , που θέλει να καταπιεί τον άντρα. Το θηλυκό στοιχείο στην περίπτωση αυτή γίνεται αισθητό στη διάσταση της αρχέγονης Μητέρας που καταπίνει τα παιδιά της , της μάγισσας. Ο άντρας ούτε που τολμά να μπει στη ‘σπηλιά της μάγισσας’. Επίσης εκφράζεται η ελλιπής ταύτιση του άντρα με το αρσενικό στοιχείο και επομένως με τα γνωρίσματα του, την εξουσία και την επιθετικότητα. Ο ανίκανος άντρας προτιμά να ταυτίζεται με τον παθητικό πόλο και με τον ρόλο του ηττημένου. Φοβάται την επίδοση. Αρχίζει ένας φαύλος κύκλος στην προσπάθεια απόκτησης της σεξουαλικής ικανότητας με θέληση και προσπάθεια . όσο μεγαλύτερη η πίεση για επίδοση , τόσο πιο απομακρυσμένη η ελπίδα της στύσης. Η ανικανότητα πρέπει να γίνει αφορμή για επεξεργασία της σχέσης με τα θέματα της εξουσίας , της επίδοσης και της επιθετικότητας, καθώς και με τους φόβους που συνδέονται μ’ αυτά.
Παρατηρώντας όλα τα σεξουαλικά προβλήματα, ας μη λησμονούμε ότι σε κάθε άνθρωπο, υπάρχει εξίσου μια θηλυκή και μια αρσενική ψυχική διάσταση κι ότι σε τελευταία ανάλυση, κάθε άνθρωπος, είτε άνδρας είτε γυναίκα πρέπει να αναπτύξει μέσα του και τα δύο στοιχεία με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Η δύσκολη αυτή πορεία αρχίζει ωστόσο με την πλήρη ταύτιση με το μέρος που εκπροσωπείται από τα γεννητικά όργανα (του σώματος). Μόνον αφού μπορέσει κανείς να βιώσει τελείως τον ένα πόλο, ανοίγει ο δρόμος, μέσω της συνάντησης με το άλλο φύλο, για την αφύπνιση του ψυχικού μέρους του αντίθετου πόλου και την ενσυνείδητη ενσωμάτωση του.
Επιμένουμε στην υπογράμμιση αυτού του συσχετισμού, ώστε να πάψουμε να αυταπατόμαστε κάθε τόσο λεγοντας βιαστικά ‘στη δική μου περίπτωση όμως δεν αληθεύει!’ . Η τεκνοποίηση είναι ένα θέμα επιβαρυμένο με αξίες και γι΄αυτό η ανειλικρίνεια μεταμορφώνεται τόσο συχνά σε συμπτώματα. Η αποβολή του εμβρύου μαρτυρεί ότι η μητέρα επιθυμεί να απαλλαγεί απ’αυτό – πρόκειται για υποσυνείδητη άμβλωση. Σε ηπιότερη μορφή η απόρριψη του παιδιού εκφράζεται με τη (σχεδόν αναμενόμενη) ναυτία και κυρίως με τους εμετούς των εγκύων. Το σύμπτωμα έχουν ιδιαίτερα οι πολύ λεπτές γυναίκες, γιατί η εγκυμοσύνη εκλύει στον οργανισμό τους μεγάλες ποσότητες οιστρογόνων. Οι γυναίκες με μειωμένη θηλυκή ταυτότητα αισθάνονται φόβο και άμυνα στον ορμονικό αυτό κατακλυσμό , που εκφράζουν με ναυτία και εμετό. Η συντριπτική συχνότητα αδιαθεσίας και ναυτίας των εγκύων εκφράζει απλώς πόσο συχνά η προσμονή ενός παιδιού εκλύει, εκτός από χαρά, και άρνηση. Είναι απόλυτα κατανοητό, γιατί η απόκτηση ενός παιδιού συνεπάγεται μια ολοκληρωτική αναδιάρθρωση της μέχρι τώρα ζωής και την ανάληψη μιας βαριάς ευθύνης, που αρχικά προκαλεί φόβο. Στο μέτρο που αυτή η εσωτερική σύγκρουση δε συνειδητοποιηθεί , η άρνηση βυθίζεται στο σώμα.
Η αρχή του Αρσενικού στοιχείου είναι η δράση , η δημιουργία και η υλοποίηση.
Το αρσενικό στοιχείο (Γιάνγκ) είναι ενεργό και επομένως επιθετικό. Η σεξουαλική ικανότητα είναι έκφραση και σύμβολο εξουσίας, ενώ η ανικανότητα σύμβολο αδυναμίας. Πίσω από την ανικανότητα, κρύβεται ο φόβος του ανδρισμού και της επιθετικότητας του ίδιου του ατόμου. Φοβάται να σταθεί σαν άντρας. Η ανικανότητα είναι όμως και έκφραση φόβου έναντι της θηλυκότητας, που βιώνεται ως απειλή , που θέλει να καταπιεί τον άντρα. Το θηλυκό στοιχείο στην περίπτωση αυτή γίνεται αισθητό στη διάσταση της αρχέγονης Μητέρας που καταπίνει τα παιδιά της , της μάγισσας. Ο άντρας ούτε που τολμά να μπει στη ‘σπηλιά της μάγισσας’. Επίσης εκφράζεται η ελλιπής ταύτιση του άντρα με το αρσενικό στοιχείο και επομένως με τα γνωρίσματα του, την εξουσία και την επιθετικότητα. Ο ανίκανος άντρας προτιμά να ταυτίζεται με τον παθητικό πόλο και με τον ρόλο του ηττημένου. Φοβάται την επίδοση. Αρχίζει ένας φαύλος κύκλος στην προσπάθεια απόκτησης της σεξουαλικής ικανότητας με θέληση και προσπάθεια . όσο μεγαλύτερη η πίεση για επίδοση , τόσο πιο απομακρυσμένη η ελπίδα της στύσης. Η ανικανότητα πρέπει να γίνει αφορμή για επεξεργασία της σχέσης με τα θέματα της εξουσίας , της επίδοσης και της επιθετικότητας, καθώς και με τους φόβους που συνδέονται μ’ αυτά.
Παρατηρώντας όλα τα σεξουαλικά προβλήματα, ας μη λησμονούμε ότι σε κάθε άνθρωπο, υπάρχει εξίσου μια θηλυκή και μια αρσενική ψυχική διάσταση κι ότι σε τελευταία ανάλυση, κάθε άνθρωπος, είτε άνδρας είτε γυναίκα πρέπει να αναπτύξει μέσα του και τα δύο στοιχεία με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Η δύσκολη αυτή πορεία αρχίζει ωστόσο με την πλήρη ταύτιση με το μέρος που εκπροσωπείται από τα γεννητικά όργανα (του σώματος). Μόνον αφού μπορέσει κανείς να βιώσει τελείως τον ένα πόλο, ανοίγει ο δρόμος, μέσω της συνάντησης με το άλλο φύλο, για την αφύπνιση του ψυχικού μέρους του αντίθετου πόλου και την ενσυνείδητη ενσωμάτωση του.
Διαταραχές της περιόδου
Η έμμηνος ρύση είναι έκφραση της θηλυκότητας, της γονιμότητας και της ικανότητας για σύλληψη. Η γυναίκα είναι παραδομένη σ’αυτόν τον ρυθμό, του υποτάσσεται με όλους τους περιορισμούς που συνεπάγεται. Με τη λέξη υποταγή αγγίζουμε μια κεντρική περιοχή της θηλυκότητας, την ικανότητα αφοσίωσης. Η λέξη ‘θυληκότητα’ είναι η περιεκτική αρχή του θηλυκού πόλου του κόσμου, τον οποίο οι Κινέζοι αποκαλούν ‘Γιν’, οι αλχημιστές τον συμβόλιζαν με τη σελήνη και η Ψυχολογία του Βάθους με το νερό. Απ’ αυτήν την άποψη, κάθε γυναίκα είναι μια συγκεκριμένη μορφή έκφρασης του αρχετυπικού θηλυκού. Η θηλυκή αρχή θα μπορούσε να οριστεί με την ικανότητα πρόσληψης. Το ‘Ι Τζίνγκ’ γράφει ότι ‘Η πορεία της Δημιουργικότητας ορίζει το Αρσενικό, ενώ η πορεία της Αποδοχής εκφράζει το Θηλυκό’. Ή σε άλλο σημείο: ‘Το Αποδεχόμενο είναι το πιο Αφοσιωμένο στον κόσμο’.
Η ικανότητα αφοσίωσης είναι η σημαντικότερη ιδιότητα του θηλυκού στοιχείου. Είναι η βάση όλων των άλλων ικανοτήτων, όπως του ανοίγματος, της αποδοχής, της σύλληψης, της ασφάλισης, της αφοσίωσης, της παραίτησης από την ενεργό δράση. Παρατηρώντας τα αρχετυπικά σύμβολα του θηλυκού, τη σελήνη και το νερό, βλέπουμε ότι κανένα από τα δύο δεν ακτινοβολεί και δεν ενεργεί, όπως οι αντίθετοι πόλοι τους, ο ήλιος και η φωτιά. Έχουν την ικανότητα να προσλαμβάνουν και να αντανακλούν το φως και τη θερμότητα. Το νερό δεν έχει δική του μορφή – προσλαμβάνει κάθε μορφή, προσαρμόζεται , παραδίνεται.
Πίσω από τις πολικότητες Ήλιος – Σελήνη, Φωτιά – Νερό, Αρσενικό - Θηλυκό, δεν κρύβεται καμμιά αξιολόγηση. Θα ήταν άλλωστε τελείως ανόητη, γιατί κάθε πόλος ξεχωριστά είναι μισός και όχι πλήρης, αφού για την Ολότητα του λείπει ο άλλος πόλος. Ωστόσο αυτή η ολότητα επιτυγχάνεται μόνον όταν οι δύο πόλοι μπορούν να επιδείξουν πλήρως την ιδιαίτερη ιδιότητα τους. Οι αρχετυπικοί αυτοί κανόνες παραβλέπονται σε πολλά επιχειρήματα υπέρ της χειραφέτησης. Θα ήταν ανόητο να παραπονείται το νερό ότι δεν παίρνει φωτιά και δεν φωτίζει, επομένως είναι κατώτερο. Ακριβώς επειδή δε μπορεί να καεί, είναι σε θέση να αποδεχθεί, πράγμα που δε μπορεί η φωτιά. Κανένα δεν είναι καλύτερο ή χειρότερο από το άλλο, είναι όμως διαφορετικό. Απ’ αυτήν ακριβώς τη διαφορετικότητα των πόλων γεννιέται η ενέργεια που ονομάζεται ‘Ζωή’. Με τον μηδενισμό των πόλων , ενώνονται οι αντιθέσεις. Μια γυναίκα που έχει αποδεχθεί πλήρως το θηλυκό της στοιχείο και το βιώνει, ποτέ δε θα αισθανθεί ‘κατώτερη’.
Ωστόσο η μη συμφιλίωση με τη θηλυκότητα είναι το υπόβαθρο των περισσότερων διαταραχών της περιόδου ή άλλων συμπτωμάτων του σεξουαλικού τομέα. Η ικανότητα της ‘υποταγής’, σύμφωνα με τον αντίστοιχο πόλο υπήρξε πάντοτε δύσκολο πράγμα για τον άνθρωπο, εφόσον του ζητά να παραιτηθεί από το ‘θέλω’, από την κυριαρχία του Εγώ. Πρέπει να θυσιαστεί κάτι από το Εγώ, πρέπει να προσφερθεί ένα μέρος του, ακριβώς όπως απαιτεί η μηνιαία περίοδος από τη γυναίκα. Με το αίμα η γυναίκα θυσιάζει λίγη ζωτική ενέργεια. Η περίοδος είναι μια μικρή εγκυμοσύνη, ένας μικρός τοκετός. Στο μέτρο που η γυναίκα δεν είναι σύμφωνη μ’αυτήν τη ‘ρύθμιση’, δημιουργούνται διαταραχές ή ενοχλήσεις της περιόδου, αποκαλύπτοντας ότι κάποιο (συχνά συνειδητό) μέρος της γυναίκας δεν θέλει να δοθεί στην περίοδο, στον έρωτα, στον άνδρα. Ακριβώς σ’αυτό το εξεγειρόμενο ‘εγώ όμως δεν θέλω’ απευθύνεται εύστοχα η διαφήμιση για σερβιέτες και ταμπόν, υποσχόμενη ότι χρησιμοποιώντας το εκάστοτε προϊόν, η γυναίκα θα γίνει ανεξάρτητη και θα μπορεί, παρά τα έμμηνα, να κάνει ότι θέλει. Η διαφήμιση αποτείνεται με επιτηδειότητα στο επίμαχο σημείο σύγκρουσης των γυναικών: μπορείς να είσαι γυναίκα – αλλά και να διαφωνείς με ότι αυτό συνεπάγεται.
Όσες υποφέρουν από πόνους της περιόδου, βιώνουν τη θηλυκότητα τους με οδύνη. Τα προβλήματα της περιόδου μας οδηγούν πάντοτε σε προβλήματα της σεξουαλικότητας, γιατί η διαμαρτυρία κατά της υποταγής, που αποκαλύπτεται από τις διαταραχές, εμποδίζει και τη χαλάρωση στη γενετήσια ζωή. Όποια μπορεί να χαλαρώσει τη στιγμή του οργασμού, μπορεί να χαλαρώνει και στη διάρκεια της περιόδου. Ο οργασμός είναι κι αυτός ένας μικρός θάνατος, όπως ο ύπνος. Η αιμορραγία της περιόδου είναι μια μικρή διαδικασία θανάτου, γιατί πεθαίνει ένας ιστός και απορρίπτεται από το σώμα. Ο θάνατος δεν είναι άλλο από την πρόσκληση να εγκαταλείψει κανείς τη σπασμωδική εμμονή στο Εγώ και στο παιχνίδι της εξουσίας, και να αφήνει τα πράγματα να πάρουν το δρόμο τους. Ο θάνατος απειλεί μόνον το Εγώ, ποτέ τον ίδιο τον άνθρωπο. Όποιος προσκολλάται στο Εγώ, βιώνει το θάνατο ως αγώνα. Ο οργασμός είναι ένας μικρός θάνατος, γιατί απαιτεί κι αυτός την αποκόλληση από το Εγώ. Ο οργασμός είναι η ένωση του Εγώ με το Εσύ και προϋποθέτει το άνοιγμα των ορίων του Εγώ. Όποιος προσκολλάται στο Εγώ δε μπορεί να βιώσει τον οργασμό (το ίδιο γίνεται με τον ύπνο). Ας γίνει φανερή η ομοιότητα του θανάτου, του οργασμού, της περιόδου. Είναι η ικανότητα υποταγής, η προθυμία να θυσιάσει κανείς ένα μέρος του Εγώ του.
Γίνεται λοιπόν κατανοητό γιατί οι ανορεξικές κοπέλες συνήθως δεν έχουν περίοδο, ή υποφέρουν από σημαντικές διαταραχές περιόδου. Η απωθημένη απαίτηση τους για κυριαρχία είναι πολύ ισχυρή για να συναινέσει. Φοβούνται τη θηλυκότητα, τη σεξουαλικότητα, τη γονιμότητα και τη μητρότητα. Είναι γνωστό ότι σε καθεστώς μεγάλου φόβου και ανασφάλειας, σε θεομηνίες, φυλακές, στρατόπεδα εργασίας και στρατόπεδα συγκέντρωσης πολύ συχνά διακόπτεται η περίοδος (δευτερογενής αμηνόρροια). Από τη φύση τους, όλες αυτές οι καταστάσεις ελάχιστα προσφέρονται στο θέμα ‘εγκατάλειψη’, αντίθετα καλούν τη γυναίκα να σταθεί ‘αντρίκια’, να γίνει ενεργητική και να επιβιώσει.
Υπάρχει μια ακόμα ιδιότητα της περιόδου, που δεν πρέπει να παραβλέψουμε: η έμμηνος ρύση εκφράζει την ικανότητα της τεκνοποίησης. Κάθε μήνα η περίοδος βιώνεται πολύ διαφορετικά, ανάλογα με το αν η γυναίκα επιθυμεί να αποκτήσει παιδί ή όχι. Αν το θέλει , η περίοδος της υποδηλώνει ότι ‘άλλη μια φορά δεν πέτυχε’. Σ’αυτές τις περιπτώσεις παρατηρείται κυρίως αδιαθεσία και κακοκεφιά στη διάρκεια της περιόδου, που προκαλεί πόνους. Οι ίδιες αυτές γυναίκες προτιμούν τις ανασφαλείς μεθόδους προφύλαξης – ιδού ο συμβιβασμός μεταξύ της ασυνείδητης επιθυμίας για τεκνοποίηση και του άλλοθι. Αν η γυναίκα φοβάται να αποκτήσει παιδί, επιθυμεί την περίοδο πράγμα που μπορεί να επιφέρει την καθυστέρηση. Πολλές φορές η αιμορραγία διαρκεί ημέρες και χρησιμεύει ως εμπόδιο στις ερωτικές σχέσεις. Όπως κάθε σύμπτωμα η περίοδος αποτελεί εργαλείο εξουσίας, είτε για την παρεμπόδιση της συνουσίας είτε για την είσπραξη αγάπης και τρυφερότητας.
Οργανικά η περίοδος ρυθμίζεται από τη σύμπραξη των θηλυκών και των αντρικών ορμονών, που αντιστοιχεί στη ‘σεξουαλικότητα σε ορμονικό επίπεδο’. Η διαταραχή της επιφέρει διαταραχή του κύκλου, που δύσκολα αντιμετωπίζεται με φαρμακευτική χορήγηση ορμονών, γιατί οι ορμόνες είναι υλικοί μόνο εκπρόσωποι του ανδρικού και του θηλυκού μέρους της ψυχής. Η ίαση επιτυγχάνεται μόνον με τη συμφιλίωση με τον ρόλο του κάθε φύλου, προϋπόθεση για να πραγματωθεί κάποτε μέσα μας συνειδησιακά ο πόλος του άλλου φύλου.
Η ικανότητα αφοσίωσης είναι η σημαντικότερη ιδιότητα του θηλυκού στοιχείου. Είναι η βάση όλων των άλλων ικανοτήτων, όπως του ανοίγματος, της αποδοχής, της σύλληψης, της ασφάλισης, της αφοσίωσης, της παραίτησης από την ενεργό δράση. Παρατηρώντας τα αρχετυπικά σύμβολα του θηλυκού, τη σελήνη και το νερό, βλέπουμε ότι κανένα από τα δύο δεν ακτινοβολεί και δεν ενεργεί, όπως οι αντίθετοι πόλοι τους, ο ήλιος και η φωτιά. Έχουν την ικανότητα να προσλαμβάνουν και να αντανακλούν το φως και τη θερμότητα. Το νερό δεν έχει δική του μορφή – προσλαμβάνει κάθε μορφή, προσαρμόζεται , παραδίνεται.
Πίσω από τις πολικότητες Ήλιος – Σελήνη, Φωτιά – Νερό, Αρσενικό - Θηλυκό, δεν κρύβεται καμμιά αξιολόγηση. Θα ήταν άλλωστε τελείως ανόητη, γιατί κάθε πόλος ξεχωριστά είναι μισός και όχι πλήρης, αφού για την Ολότητα του λείπει ο άλλος πόλος. Ωστόσο αυτή η ολότητα επιτυγχάνεται μόνον όταν οι δύο πόλοι μπορούν να επιδείξουν πλήρως την ιδιαίτερη ιδιότητα τους. Οι αρχετυπικοί αυτοί κανόνες παραβλέπονται σε πολλά επιχειρήματα υπέρ της χειραφέτησης. Θα ήταν ανόητο να παραπονείται το νερό ότι δεν παίρνει φωτιά και δεν φωτίζει, επομένως είναι κατώτερο. Ακριβώς επειδή δε μπορεί να καεί, είναι σε θέση να αποδεχθεί, πράγμα που δε μπορεί η φωτιά. Κανένα δεν είναι καλύτερο ή χειρότερο από το άλλο, είναι όμως διαφορετικό. Απ’ αυτήν ακριβώς τη διαφορετικότητα των πόλων γεννιέται η ενέργεια που ονομάζεται ‘Ζωή’. Με τον μηδενισμό των πόλων , ενώνονται οι αντιθέσεις. Μια γυναίκα που έχει αποδεχθεί πλήρως το θηλυκό της στοιχείο και το βιώνει, ποτέ δε θα αισθανθεί ‘κατώτερη’.
Ωστόσο η μη συμφιλίωση με τη θηλυκότητα είναι το υπόβαθρο των περισσότερων διαταραχών της περιόδου ή άλλων συμπτωμάτων του σεξουαλικού τομέα. Η ικανότητα της ‘υποταγής’, σύμφωνα με τον αντίστοιχο πόλο υπήρξε πάντοτε δύσκολο πράγμα για τον άνθρωπο, εφόσον του ζητά να παραιτηθεί από το ‘θέλω’, από την κυριαρχία του Εγώ. Πρέπει να θυσιαστεί κάτι από το Εγώ, πρέπει να προσφερθεί ένα μέρος του, ακριβώς όπως απαιτεί η μηνιαία περίοδος από τη γυναίκα. Με το αίμα η γυναίκα θυσιάζει λίγη ζωτική ενέργεια. Η περίοδος είναι μια μικρή εγκυμοσύνη, ένας μικρός τοκετός. Στο μέτρο που η γυναίκα δεν είναι σύμφωνη μ’αυτήν τη ‘ρύθμιση’, δημιουργούνται διαταραχές ή ενοχλήσεις της περιόδου, αποκαλύπτοντας ότι κάποιο (συχνά συνειδητό) μέρος της γυναίκας δεν θέλει να δοθεί στην περίοδο, στον έρωτα, στον άνδρα. Ακριβώς σ’αυτό το εξεγειρόμενο ‘εγώ όμως δεν θέλω’ απευθύνεται εύστοχα η διαφήμιση για σερβιέτες και ταμπόν, υποσχόμενη ότι χρησιμοποιώντας το εκάστοτε προϊόν, η γυναίκα θα γίνει ανεξάρτητη και θα μπορεί, παρά τα έμμηνα, να κάνει ότι θέλει. Η διαφήμιση αποτείνεται με επιτηδειότητα στο επίμαχο σημείο σύγκρουσης των γυναικών: μπορείς να είσαι γυναίκα – αλλά και να διαφωνείς με ότι αυτό συνεπάγεται.
Όσες υποφέρουν από πόνους της περιόδου, βιώνουν τη θηλυκότητα τους με οδύνη. Τα προβλήματα της περιόδου μας οδηγούν πάντοτε σε προβλήματα της σεξουαλικότητας, γιατί η διαμαρτυρία κατά της υποταγής, που αποκαλύπτεται από τις διαταραχές, εμποδίζει και τη χαλάρωση στη γενετήσια ζωή. Όποια μπορεί να χαλαρώσει τη στιγμή του οργασμού, μπορεί να χαλαρώνει και στη διάρκεια της περιόδου. Ο οργασμός είναι κι αυτός ένας μικρός θάνατος, όπως ο ύπνος. Η αιμορραγία της περιόδου είναι μια μικρή διαδικασία θανάτου, γιατί πεθαίνει ένας ιστός και απορρίπτεται από το σώμα. Ο θάνατος δεν είναι άλλο από την πρόσκληση να εγκαταλείψει κανείς τη σπασμωδική εμμονή στο Εγώ και στο παιχνίδι της εξουσίας, και να αφήνει τα πράγματα να πάρουν το δρόμο τους. Ο θάνατος απειλεί μόνον το Εγώ, ποτέ τον ίδιο τον άνθρωπο. Όποιος προσκολλάται στο Εγώ, βιώνει το θάνατο ως αγώνα. Ο οργασμός είναι ένας μικρός θάνατος, γιατί απαιτεί κι αυτός την αποκόλληση από το Εγώ. Ο οργασμός είναι η ένωση του Εγώ με το Εσύ και προϋποθέτει το άνοιγμα των ορίων του Εγώ. Όποιος προσκολλάται στο Εγώ δε μπορεί να βιώσει τον οργασμό (το ίδιο γίνεται με τον ύπνο). Ας γίνει φανερή η ομοιότητα του θανάτου, του οργασμού, της περιόδου. Είναι η ικανότητα υποταγής, η προθυμία να θυσιάσει κανείς ένα μέρος του Εγώ του.
Γίνεται λοιπόν κατανοητό γιατί οι ανορεξικές κοπέλες συνήθως δεν έχουν περίοδο, ή υποφέρουν από σημαντικές διαταραχές περιόδου. Η απωθημένη απαίτηση τους για κυριαρχία είναι πολύ ισχυρή για να συναινέσει. Φοβούνται τη θηλυκότητα, τη σεξουαλικότητα, τη γονιμότητα και τη μητρότητα. Είναι γνωστό ότι σε καθεστώς μεγάλου φόβου και ανασφάλειας, σε θεομηνίες, φυλακές, στρατόπεδα εργασίας και στρατόπεδα συγκέντρωσης πολύ συχνά διακόπτεται η περίοδος (δευτερογενής αμηνόρροια). Από τη φύση τους, όλες αυτές οι καταστάσεις ελάχιστα προσφέρονται στο θέμα ‘εγκατάλειψη’, αντίθετα καλούν τη γυναίκα να σταθεί ‘αντρίκια’, να γίνει ενεργητική και να επιβιώσει.
Υπάρχει μια ακόμα ιδιότητα της περιόδου, που δεν πρέπει να παραβλέψουμε: η έμμηνος ρύση εκφράζει την ικανότητα της τεκνοποίησης. Κάθε μήνα η περίοδος βιώνεται πολύ διαφορετικά, ανάλογα με το αν η γυναίκα επιθυμεί να αποκτήσει παιδί ή όχι. Αν το θέλει , η περίοδος της υποδηλώνει ότι ‘άλλη μια φορά δεν πέτυχε’. Σ’αυτές τις περιπτώσεις παρατηρείται κυρίως αδιαθεσία και κακοκεφιά στη διάρκεια της περιόδου, που προκαλεί πόνους. Οι ίδιες αυτές γυναίκες προτιμούν τις ανασφαλείς μεθόδους προφύλαξης – ιδού ο συμβιβασμός μεταξύ της ασυνείδητης επιθυμίας για τεκνοποίηση και του άλλοθι. Αν η γυναίκα φοβάται να αποκτήσει παιδί, επιθυμεί την περίοδο πράγμα που μπορεί να επιφέρει την καθυστέρηση. Πολλές φορές η αιμορραγία διαρκεί ημέρες και χρησιμεύει ως εμπόδιο στις ερωτικές σχέσεις. Όπως κάθε σύμπτωμα η περίοδος αποτελεί εργαλείο εξουσίας, είτε για την παρεμπόδιση της συνουσίας είτε για την είσπραξη αγάπης και τρυφερότητας.
Οργανικά η περίοδος ρυθμίζεται από τη σύμπραξη των θηλυκών και των αντρικών ορμονών, που αντιστοιχεί στη ‘σεξουαλικότητα σε ορμονικό επίπεδο’. Η διαταραχή της επιφέρει διαταραχή του κύκλου, που δύσκολα αντιμετωπίζεται με φαρμακευτική χορήγηση ορμονών, γιατί οι ορμόνες είναι υλικοί μόνο εκπρόσωποι του ανδρικού και του θηλυκού μέρους της ψυχής. Η ίαση επιτυγχάνεται μόνον με τη συμφιλίωση με τον ρόλο του κάθε φύλου, προϋπόθεση για να πραγματωθεί κάποτε μέσα μας συνειδησιακά ο πόλος του άλλου φύλου.
Σεξουαλικότητα και εγκυμοσύνη
Η σεξουαλικότητα είναι το πιο διαδεδομένο επίπεδο, στο οποίο ο άνθρωπος ασκείται στην αντιμετώπιση της πολικότητας. Εδώ καθένας αισθάνεται πόσο πεπερασμένος είναι και αναζητεί αυτό που του λείπει. Ενώνεται σωματικά με τον αντίθετο πόλο του και βιώνει σ’ αυτήν την ένωση μια νέα συνειδησιακή κατάσταση, που ονομάζει οργασμό. Ο άνθρωπος αισθάνεται τον οργασμό ως πεμπτουσία της ευτυχίας. Με ένα μειονέκτημα: η ευτυχία αυτή δεν έχει διάρκεια. Το μειονέκτημα αυτό προσπαθεί να αντισταθμίσει με τη συχνότητα της επανάληψης. Όσο σύντομη και να είναι αυτή η στιγμή της ευτυχίας, διδάσκει ωστόσο ότι υπάρχουν καταστάσεις, που υπερβαίνουν κατά πολύ τη ‘φυσιολογική’ μας συνείδηση. Αυτή ακριβώς η στιγμιαία ευτυχία δεν αφήνει τον άνθρωπο σε ησυχία, τον εξωθεί στην αναζήτηση. Η σεξουαλικότητα αποκαλύπτει το πρώτο μισό του μυστικού: όταν συνδεθούν οι δύο πόλοι σε ένα, αναπτύσσεται η αίσθηση της ευτυχίας, επομένως η ‘Ενότητα’. Μας λείπει ακόμα το δεύτερο μισό του μυστικού, που θα μας αποκάλυπτε πως να παραμείνουμε διαρκώς σε μια τέτοια συνειδησιακή κατάσταση, την ευτυχία, χωρίς να ξαναβγούμε απ’αυτήν. Η απάντηση είναι απλή: όσο η ένωση των αντιθέτων επιτυγχάνεται μόνον σε σωματικό επίπεδο (σεξουαλικότητα), η κατάσταση της συνείδησης που απορρέει απ’ αυτήν (οργασμός) παραμένει χρονικά περιορισμένη, γιατί το σωματικό επίπεδο υπόκειται στο νόμο του χρόνου. Η απελευθέρωση από τον χρόνο επιτυγχάνεται μόνο με την ένωση των αντιθέτων και στη συνείδηση. Αν επιτευχθεί η ενότητα σ’ αυτό το επίπεδο, φθάνουμε σε αιώνια διαχρονική ευτυχία.
Εδώ αρχίζει το μονοπάτι του εσωτερισμού, που αποκαλείται στην Ανατολή μονοπάτι της Γιόγκα (Jogum). Πρόκειται για την ελληνική λέξη ζυγός. Ο ζυγός συνδέει πάντοτε δύο στοιχεία σε ένα: δύο βόδια, δύο κουβάδες κ.λ.π. Η γιόγκα είναι η τέχνη της σύνδεσης του δυϊσμού. Η σεξουαλικότητα εμπεριέχει το βασικό σχέδιο του μονοπατιού σε ένα επίπεδο όπου κάθε άνθρωπος έχει πρόσβαση , και γι’ αυτό χρησιμοποιήθηκε εξαρχής στην αναλογική παράσταση του μονοπατιού. Ακόμα και σήμερα ο επισκέπτης ασιατικών ναών συναντά κατάπληκτος πορνογραφικές – έτσι νομίζει – παραστάσεις. Στην πραγματικότητα η σεξουαλική ένωση δύο θεϊκών όντων χρησιμοποιείται για να απεικονιστεί συμβολικά η ένωση των αντιθέτων, conjuctio oppositorum.
Μια από τις ιδιομορφίες της χριστιανικής θεολογίας στη διάρκεια της εξέλιξης της είναι η απεμπόληση της σωματικότητας και επομένως της σεξουαλικότητας σε βαθμό που εμείς , τα παιδιά ενός χριστιανικού πολιτισμού, να θεωρούμε το δίδυμο σεξουαλικότητας και πνευματικότητας, μεγάλη, ανυπέρβλητη αντίθεση (…φυσικά οι Χριστιανοί δεν απέρριπταν εξαρχής τον σεξουαλικό συμβολισμό, όπως π.χ. φαίνεται από τη διδασκαλία της ‘νύμφης του Χριστού’ ). Αρκετές ομάδες που αυτοαποκαλούνται ‘εσωτεριστικές’ καλλιεργούν ακόμα με φανατισμό την αντίθεση αυτή μεταξύ σάρκας και πνεύματος. Οι κύκλοι αυτοί συγχέουν συστηματικά τη μεταμόρφωση με την απώθηση. Θα ήταν αρκετό να κατανοήσουν την αρχή του εσωτερισμού , ‘όπως επάνω έτσι και κάτω’ από την οποία απορρέει το συμπέρασμα: ό,τι δε μπορεί ο άνθρωπος κάτω , δε θα το κατορθώσει ποτέ επάνω.
Επομένως τα σεξουαλικά προβλήματα πρέπει να λυθούν στο σωματικό επίπεδο, αντί για αναζήτηση της σωτηρίας στη φυγή, γιατί η ένωση των αντιθέτων σε ανώτερα επίπεδα είναι ακόμα πιο δύσκολη!
Από αυτή την οπτική γωνία γίνεται ευκολότερα κατανοητό, γιατί ο Φρόιντ ανήγαγε όλα σχεδόν τα προβλήματα του ανθρώπου στη σεξουαλικότητα. Η θέση του αυτή ήταν απολύτως δικαιολογημένη αλλά είχε ένα μικρό λάθος στη μορφή. Ο Φρόιντ ( και όλοι όσοι σκέπτονταν με τον ίδιο τρόπο) παρέλειψε το τελευταίο βήμα από το επίπεδο της συγκεκριμένης εκδήλωσης προς την αρχή που κρυβόταν πίσω της. Η σεξουαλικότητα είναι μία μόνον από τις μορφές εκδήλωσης της αρχής της πολικότητας ή της ‘ένωσης των αντιθέτων’. Οι κριτικοί του Φρόιντ θα μπορούσαν να συμφωνήσουν κι αυτοί με την αφηρημένη μορφή: όλα τα προβλήματα του ανθρώπου οφείλονται στην πολικότητα και στην προσπάθεια ένωσης των αντιθέτων (το βήμα αυτό έκανε τελικά ο C.G. Jung < http://www.youtube.com/watch?v=6BkpAXBdxdQ&feature=related >). Ωστόσο η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι διδάσκονται, βιώνουν και επεξεργάζονται τα προβλήματα της πολικότητας στο επίπεδο της σεξουαλικότητας. Γι’αυτόν ακριβώς το λόγο η σεξουαλικότητα και οι σχέσεις δύο προσώπων αποτελούν το κύριο υλικό σύγκρουσης για την ανθρωπότητα: είναι το εξαιρετικά δύσκολο θέμα της ‘πολικότητας’, που πιέζει τον άνθρωπο μέχρις απελπισίας, ωσότου βρει το σημείο της ενότητας.
Εδώ αρχίζει το μονοπάτι του εσωτερισμού, που αποκαλείται στην Ανατολή μονοπάτι της Γιόγκα (Jogum). Πρόκειται για την ελληνική λέξη ζυγός. Ο ζυγός συνδέει πάντοτε δύο στοιχεία σε ένα: δύο βόδια, δύο κουβάδες κ.λ.π. Η γιόγκα είναι η τέχνη της σύνδεσης του δυϊσμού. Η σεξουαλικότητα εμπεριέχει το βασικό σχέδιο του μονοπατιού σε ένα επίπεδο όπου κάθε άνθρωπος έχει πρόσβαση , και γι’ αυτό χρησιμοποιήθηκε εξαρχής στην αναλογική παράσταση του μονοπατιού. Ακόμα και σήμερα ο επισκέπτης ασιατικών ναών συναντά κατάπληκτος πορνογραφικές – έτσι νομίζει – παραστάσεις. Στην πραγματικότητα η σεξουαλική ένωση δύο θεϊκών όντων χρησιμοποιείται για να απεικονιστεί συμβολικά η ένωση των αντιθέτων, conjuctio oppositorum.
Μια από τις ιδιομορφίες της χριστιανικής θεολογίας στη διάρκεια της εξέλιξης της είναι η απεμπόληση της σωματικότητας και επομένως της σεξουαλικότητας σε βαθμό που εμείς , τα παιδιά ενός χριστιανικού πολιτισμού, να θεωρούμε το δίδυμο σεξουαλικότητας και πνευματικότητας, μεγάλη, ανυπέρβλητη αντίθεση (…φυσικά οι Χριστιανοί δεν απέρριπταν εξαρχής τον σεξουαλικό συμβολισμό, όπως π.χ. φαίνεται από τη διδασκαλία της ‘νύμφης του Χριστού’ ). Αρκετές ομάδες που αυτοαποκαλούνται ‘εσωτεριστικές’ καλλιεργούν ακόμα με φανατισμό την αντίθεση αυτή μεταξύ σάρκας και πνεύματος. Οι κύκλοι αυτοί συγχέουν συστηματικά τη μεταμόρφωση με την απώθηση. Θα ήταν αρκετό να κατανοήσουν την αρχή του εσωτερισμού , ‘όπως επάνω έτσι και κάτω’ από την οποία απορρέει το συμπέρασμα: ό,τι δε μπορεί ο άνθρωπος κάτω , δε θα το κατορθώσει ποτέ επάνω.
Επομένως τα σεξουαλικά προβλήματα πρέπει να λυθούν στο σωματικό επίπεδο, αντί για αναζήτηση της σωτηρίας στη φυγή, γιατί η ένωση των αντιθέτων σε ανώτερα επίπεδα είναι ακόμα πιο δύσκολη!
Από αυτή την οπτική γωνία γίνεται ευκολότερα κατανοητό, γιατί ο Φρόιντ ανήγαγε όλα σχεδόν τα προβλήματα του ανθρώπου στη σεξουαλικότητα. Η θέση του αυτή ήταν απολύτως δικαιολογημένη αλλά είχε ένα μικρό λάθος στη μορφή. Ο Φρόιντ ( και όλοι όσοι σκέπτονταν με τον ίδιο τρόπο) παρέλειψε το τελευταίο βήμα από το επίπεδο της συγκεκριμένης εκδήλωσης προς την αρχή που κρυβόταν πίσω της. Η σεξουαλικότητα είναι μία μόνον από τις μορφές εκδήλωσης της αρχής της πολικότητας ή της ‘ένωσης των αντιθέτων’. Οι κριτικοί του Φρόιντ θα μπορούσαν να συμφωνήσουν κι αυτοί με την αφηρημένη μορφή: όλα τα προβλήματα του ανθρώπου οφείλονται στην πολικότητα και στην προσπάθεια ένωσης των αντιθέτων (το βήμα αυτό έκανε τελικά ο C.G. Jung < http://www.youtube.com/watch?v=6BkpAXBdxdQ&feature=related >). Ωστόσο η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι διδάσκονται, βιώνουν και επεξεργάζονται τα προβλήματα της πολικότητας στο επίπεδο της σεξουαλικότητας. Γι’αυτόν ακριβώς το λόγο η σεξουαλικότητα και οι σχέσεις δύο προσώπων αποτελούν το κύριο υλικό σύγκρουσης για την ανθρωπότητα: είναι το εξαιρετικά δύσκολο θέμα της ‘πολικότητας’, που πιέζει τον άνθρωπο μέχρις απελπισίας, ωσότου βρει το σημείο της ενότητας.
σε καιρούς πολέμου...
12.04.2011
Απ’ότι κατάλαβα από τα λίγα που είπες, έχεις πολύ αισιόδοξες παρέες. Τόσο αισιόδοξες που γίνονται ο ορισμός της απαισιοδοξίας
Κική Δημουλά (πάλι …)
Να σου θυμίσω ότι είσαι ευφυέστατος, έχεις την ικανότητα να δημιουργείς οράματα και να έχεις οπαδούς. Αυτά είναι τα δυνατά σου σημεία. Το αδύνατο σου ποιο θα έλεγες ότι είναι ? (σκεψου το εσυ ..)
Το αδύνατο σημείο για όλους μας στην εποχή που ζούμε είναι να δούμε κατάματα τα γεγονότα που μας υποχρεώνουν να αλλαξουμε. Ενώ βλέπουμε ότι τα παλιά καταστρεφονται και εξαφανιζονται , αντι να κοιτάμε μπροστά , καθόμαστε και μοιρολογάμε τα παλιά. Λέμε τι ωραία που ήταν πριν και ξεχνάμε να ονειρευόμαστε καινούργια όνειρα … και χωρίς τα όνειρα είναι σα να περιμένουμε το τραινο να μας πατήσει.
Μας γεμίζουν την ημέρα και το μυαλό με περικοπές , απώλειες , ακρωτηριασμούς , σα να ζούμε μια δεύτερη κατοχή, αυτή τη φορά στο πνεύμα . ο απόλυτος ακρωτηριασμός δηλαδή.
Ο καθένας μας έχει πολλη δουλειά με τον εαυτό του για να καταφέρει να μην πέφτει στην παγίδα . κι αυτό που μας κάνουν άλλοι το κάνουμε εμείς σε άλλους και πρώτα απ’όλα στα παιδιά μας.. .. Φύση, νόμος απόλυτος ….
Αυτή την πρόκληση άλλοι τη ζουν στη δουλειά τους, άλλοι στην οικογένεια τους , άλλοι χάνουν ανθρώπους από κοντά τους με φυσικό θάνατο, άλλοι απλά σκοτώνουν τον ίδιο τους τον εαυτό.
Ένας δρόμος λοιπόν υπάρχει για όποιον θέλει να έχει μια τύχη καλή σ’αυτόν τον πόλεμο. Να μάθει καλά τον εαυτό του, τους περιορισμούς του, να βάλει τα όρια του στο περιβάλλον του , να θελήσει να ζει αυτόνομος, όχι ανεξάρτητος και μόνος , να θελήσει να πάρει τη δύναμη του πίσω αντί να τη χαρίζει στα κόλπα του μάρκετινγκ και του ψυχολογικού πολέμου.
Απ’ότι κατάλαβα από τα λίγα που είπες, έχεις πολύ αισιόδοξες παρέες. Τόσο αισιόδοξες που γίνονται ο ορισμός της απαισιοδοξίας
Κική Δημουλά (πάλι …)
Να σου θυμίσω ότι είσαι ευφυέστατος, έχεις την ικανότητα να δημιουργείς οράματα και να έχεις οπαδούς. Αυτά είναι τα δυνατά σου σημεία. Το αδύνατο σου ποιο θα έλεγες ότι είναι ? (σκεψου το εσυ ..)
Το αδύνατο σημείο για όλους μας στην εποχή που ζούμε είναι να δούμε κατάματα τα γεγονότα που μας υποχρεώνουν να αλλαξουμε. Ενώ βλέπουμε ότι τα παλιά καταστρεφονται και εξαφανιζονται , αντι να κοιτάμε μπροστά , καθόμαστε και μοιρολογάμε τα παλιά. Λέμε τι ωραία που ήταν πριν και ξεχνάμε να ονειρευόμαστε καινούργια όνειρα … και χωρίς τα όνειρα είναι σα να περιμένουμε το τραινο να μας πατήσει.
Μας γεμίζουν την ημέρα και το μυαλό με περικοπές , απώλειες , ακρωτηριασμούς , σα να ζούμε μια δεύτερη κατοχή, αυτή τη φορά στο πνεύμα . ο απόλυτος ακρωτηριασμός δηλαδή.
Ο καθένας μας έχει πολλη δουλειά με τον εαυτό του για να καταφέρει να μην πέφτει στην παγίδα . κι αυτό που μας κάνουν άλλοι το κάνουμε εμείς σε άλλους και πρώτα απ’όλα στα παιδιά μας.. .. Φύση, νόμος απόλυτος ….
Αυτή την πρόκληση άλλοι τη ζουν στη δουλειά τους, άλλοι στην οικογένεια τους , άλλοι χάνουν ανθρώπους από κοντά τους με φυσικό θάνατο, άλλοι απλά σκοτώνουν τον ίδιο τους τον εαυτό.
Ένας δρόμος λοιπόν υπάρχει για όποιον θέλει να έχει μια τύχη καλή σ’αυτόν τον πόλεμο. Να μάθει καλά τον εαυτό του, τους περιορισμούς του, να βάλει τα όρια του στο περιβάλλον του , να θελήσει να ζει αυτόνομος, όχι ανεξάρτητος και μόνος , να θελήσει να πάρει τη δύναμη του πίσω αντί να τη χαρίζει στα κόλπα του μάρκετινγκ και του ψυχολογικού πολέμου.
Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011
παρατράγουδα και πως τιμούμε το οικογενειακό συμβόλαιo
21.05.10 παρατράγουδα και πως τιμούμε το οικογενειακό συμβόλαιo
έχω νέο περιστατικό όπου όλη η οικογένεια τιμά το συμβόλαιο της να παραμείνει όπως ήταν όταν ήμασταν μικρά παιδάκια. αυτό που θα σου πω εδω ειναι ότι όλα γίνονται ασυνείδητα.
Κάποιος ξεχνάει κάτι , δημιουργείται το πρόβλημα και άρα πρέπει όλοι να τρέξουν στο πρόβλημα. σε μας που είμαστε 4 γίνεται αναγκαία η συμμετοχή και των 4 και της Νατάσας έμμεσα. εκείνη παίρνει το μύνημα μέσα από μένα που αρχικά θα την έχω αφήσει μόνη της για να τρέξω στο πρόβλημα και μετά που θα γυρίσω πίσω τρελαμένη. καθώς λοιπόν διαιωνίζεται η κατάσταση των 4 , εγώ έχω αναλάβει να τη μεταφέρω και στην επόμενη γενιά ! και το κάνω με επιτυχία.
και κοίτα να δεις πόσο απλό είναι !!
1. με κλέβουν στις 11 Μαιου
2.φωναζω κλειδαρά για το αυτοκίνητο στις 12 Μαϊου
3.Γερανος μεταφέρει το αυτοκίνητο στις 12 ΜΑϊου στην αντιπροσωπεια για αλλαγη εγκεφαλου-κλειδιών
4.στις 13 ΜΑϊου ο πατέρας θέλει να αλλάξει θέση στα αυτοκίνητα (δικό του και της αδελφής μου) για ασήμαντο λόγο, να φορτώσει υλικά από το σπίτι για να παει να βαψει ξενοικιαστη γκαρσονιέρα. Η κοπέλα εχει γυρίσει μετά από απανωτά ραντεβου στο ιατρειο της, και κάνοντας το χατιρι του μπαμπα, ξεχνάει το κλειδι της μέσα στο αυτοκίνητο της , ενω το αυτοκίνητο λειτουργεί και βρίσκεται στη μέση του δρόμου. Ήταν στη διαδικασία να βγάλει το άλλο αυτοκίνητο για να βάλει στη θέση του το δικό της και να πάει αλλού να παρκάρει το αυτοκίνητο του πατέρα !! (αν κουράστηκες ήδη, πάρε αναπνοή, έχει κι άλλο)
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΛΕΙΔΑΡΑΣ. κατα συνέπεια πρέπει να κληθώ εγώ γιατί εγώ έχω εμπειρία.... ένας αγχωμένος παππούς λοιπον καταλαμβάνει το χωλ μου ζητώντας μου να δωσω λύση. παράλληλα η αδελφή μου βρίσκει τη λύση , αλλα επειδή ο πατέρας έχει έρθει να 'χτυπήσει το συναγερμό' και στο δικό μου σπιτι, ειναι αναγκασμένη να παίρνει απανωτά τηλεφωνα και σε μενα (που δεν εχω κινητό πλεον γιατι με έχουν κλεψει 2 μερες πριν) την ώρα που ψαχνω κλειδαρα , για να μας πει να μην ψαχνουμε άλλο !!
5. στις 20 ΜΑιου , ο πατέρας πάει να βάψει τη γκαρσονιέρα. στο σπίτι η μητέρα ολη μερα ανησυχει γιατί ειναι μεγάλος άνθρωπος και τι θα φαει εκει κτλπ. αυτή η ανησυχία κάνει τη μητέρα να μη μπορεί να δει γύρω της τι συμβαίνει , συνηθισμένες σ'αυτό οι δυο κόρες , δεν τολμούν να ζητήσουν βοήθεια απο τους γονεις. Αντ'αυτού , συνήθως παρατάμε τα παντα και τρεχουμε να βοηθήσουμε στα διαφορα θεματάκια. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: ΔΕ ΜΕΝΕΙ ΧΩΡΟΣ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΕΞΕΛΙΞΗ,ΦΙΛΟΥΣ,ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ , ΠΑΙΔΙ κ.ο.κ.
6.Στις 7 το απόγευμα, λαμβάνω ενημέρωση ότι ο πατερας έχει χάσει το κλειδί του αυτοκινήτου και δε μπορεί να γυρίσει πίσω κι ότι πρέπει να πάω να τον πάρω, με το άλλο αυτοκίνητο το οποίο ειναι ανασφάλιστο για λόγους οικονομίας αφού δεν το κινει ο πατέρας. Ολα συμβαινουν ημερα γενικής απεργίας δε, οπότε δεν υπαρχουν σχολια τύπου 'πάρε ταξί,μετρό κτλπ'. πάω εκεί και πρέπει να ψαξω μαζί του για καμμια ώρα, ενω το παιδί στο σπίτι χτυπιεται γιατί στο σχολείο ειχε δυσκολη μερα με τις φιλες της.
7.Γυρίζουμε στο σπίτι , ένας πατέρας 79 ετών διψασμένος και πεινασμενος απο το πρωι, αγχωμένος ότι θα του κλέψουν το αυτοκίνητο , έχοντας όμως βγαλει τη μπαταρία του αυτοκινητου πρωτα για να μη μπορούν να το κινησουν κλεφτες.
8.Στο σπίτι μου το τηλεφωνο χτυπαει για να συζητησω για κατι που δεν υπαρχει περιπτωση να γνωριζω , ουσιαστικα ο πατερας παιρνει αναζητώντας ανακούφιση ότι πραγματικά ούτε κι εγώ πιστευω ότι το κλειδί το έκλεψε καποιος και άρα το αυτοκινητο δεν κινδυνευει.
9.Η αδελφη μου γυριζει σπιτι κουρασμενη, αλλα ειναι αναγκασμενη να παρει το ανασφαλιστο αυτοκινητο και να παει εκει που ειναι το αυτοκινητο γιατι τα χαρτια του αυτοκινητου ειναι μεσα στο ντουλαπακι. (σ'αυτη τη φαση αρνηθηκα να παω εγω)
ΕΡΩΤΗΜΑ : ΕΙΜΑΣΤΕ Ή ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΜΕΝΗ ΧΕΙΡΟΠΟΔΑΡΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ;
EE EEE ;
Σου τα αναφέρω όλα αυτά, όχι για να αποκτήσεις εικόνα της οικογένειας μου , αλλά για δεις πόσο ασυνείδητη ειναι η διαδικασια όταν μπαινει σε λειτουργία το συμβόλαιο 'θα μείνουμε όλοι μαζί '
τελευταία να σου αναφέρω ότι 2 εβδομάδες πριν είχα ανακοινώσει ότι ζήτησα από την ενοικιάστρια του σπιτιου μου στο Ψυχικό να φύγει για να πάω εγω να μεινω εκεί . για να μην απορείς δηλαδή πως συνδέονται όλα τα παραπάνω με το θέμα μας ...
έχω νέο περιστατικό όπου όλη η οικογένεια τιμά το συμβόλαιο της να παραμείνει όπως ήταν όταν ήμασταν μικρά παιδάκια. αυτό που θα σου πω εδω ειναι ότι όλα γίνονται ασυνείδητα.
Κάποιος ξεχνάει κάτι , δημιουργείται το πρόβλημα και άρα πρέπει όλοι να τρέξουν στο πρόβλημα. σε μας που είμαστε 4 γίνεται αναγκαία η συμμετοχή και των 4 και της Νατάσας έμμεσα. εκείνη παίρνει το μύνημα μέσα από μένα που αρχικά θα την έχω αφήσει μόνη της για να τρέξω στο πρόβλημα και μετά που θα γυρίσω πίσω τρελαμένη. καθώς λοιπόν διαιωνίζεται η κατάσταση των 4 , εγώ έχω αναλάβει να τη μεταφέρω και στην επόμενη γενιά ! και το κάνω με επιτυχία.
και κοίτα να δεις πόσο απλό είναι !!
1. με κλέβουν στις 11 Μαιου
2.φωναζω κλειδαρά για το αυτοκίνητο στις 12 Μαϊου
3.Γερανος μεταφέρει το αυτοκίνητο στις 12 ΜΑϊου στην αντιπροσωπεια για αλλαγη εγκεφαλου-κλειδιών
4.στις 13 ΜΑϊου ο πατέρας θέλει να αλλάξει θέση στα αυτοκίνητα (δικό του και της αδελφής μου) για ασήμαντο λόγο, να φορτώσει υλικά από το σπίτι για να παει να βαψει ξενοικιαστη γκαρσονιέρα. Η κοπέλα εχει γυρίσει μετά από απανωτά ραντεβου στο ιατρειο της, και κάνοντας το χατιρι του μπαμπα, ξεχνάει το κλειδι της μέσα στο αυτοκίνητο της , ενω το αυτοκίνητο λειτουργεί και βρίσκεται στη μέση του δρόμου. Ήταν στη διαδικασία να βγάλει το άλλο αυτοκίνητο για να βάλει στη θέση του το δικό της και να πάει αλλού να παρκάρει το αυτοκίνητο του πατέρα !! (αν κουράστηκες ήδη, πάρε αναπνοή, έχει κι άλλο)
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΛΕΙΔΑΡΑΣ. κατα συνέπεια πρέπει να κληθώ εγώ γιατί εγώ έχω εμπειρία.... ένας αγχωμένος παππούς λοιπον καταλαμβάνει το χωλ μου ζητώντας μου να δωσω λύση. παράλληλα η αδελφή μου βρίσκει τη λύση , αλλα επειδή ο πατέρας έχει έρθει να 'χτυπήσει το συναγερμό' και στο δικό μου σπιτι, ειναι αναγκασμένη να παίρνει απανωτά τηλεφωνα και σε μενα (που δεν εχω κινητό πλεον γιατι με έχουν κλεψει 2 μερες πριν) την ώρα που ψαχνω κλειδαρα , για να μας πει να μην ψαχνουμε άλλο !!
5. στις 20 ΜΑιου , ο πατέρας πάει να βάψει τη γκαρσονιέρα. στο σπίτι η μητέρα ολη μερα ανησυχει γιατί ειναι μεγάλος άνθρωπος και τι θα φαει εκει κτλπ. αυτή η ανησυχία κάνει τη μητέρα να μη μπορεί να δει γύρω της τι συμβαίνει , συνηθισμένες σ'αυτό οι δυο κόρες , δεν τολμούν να ζητήσουν βοήθεια απο τους γονεις. Αντ'αυτού , συνήθως παρατάμε τα παντα και τρεχουμε να βοηθήσουμε στα διαφορα θεματάκια. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: ΔΕ ΜΕΝΕΙ ΧΩΡΟΣ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΕΞΕΛΙΞΗ,ΦΙΛΟΥΣ,ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ , ΠΑΙΔΙ κ.ο.κ.
6.Στις 7 το απόγευμα, λαμβάνω ενημέρωση ότι ο πατερας έχει χάσει το κλειδί του αυτοκινήτου και δε μπορεί να γυρίσει πίσω κι ότι πρέπει να πάω να τον πάρω, με το άλλο αυτοκίνητο το οποίο ειναι ανασφάλιστο για λόγους οικονομίας αφού δεν το κινει ο πατέρας. Ολα συμβαινουν ημερα γενικής απεργίας δε, οπότε δεν υπαρχουν σχολια τύπου 'πάρε ταξί,μετρό κτλπ'. πάω εκεί και πρέπει να ψαξω μαζί του για καμμια ώρα, ενω το παιδί στο σπίτι χτυπιεται γιατί στο σχολείο ειχε δυσκολη μερα με τις φιλες της.
7.Γυρίζουμε στο σπίτι , ένας πατέρας 79 ετών διψασμένος και πεινασμενος απο το πρωι, αγχωμένος ότι θα του κλέψουν το αυτοκίνητο , έχοντας όμως βγαλει τη μπαταρία του αυτοκινητου πρωτα για να μη μπορούν να το κινησουν κλεφτες.
8.Στο σπίτι μου το τηλεφωνο χτυπαει για να συζητησω για κατι που δεν υπαρχει περιπτωση να γνωριζω , ουσιαστικα ο πατερας παιρνει αναζητώντας ανακούφιση ότι πραγματικά ούτε κι εγώ πιστευω ότι το κλειδί το έκλεψε καποιος και άρα το αυτοκινητο δεν κινδυνευει.
9.Η αδελφη μου γυριζει σπιτι κουρασμενη, αλλα ειναι αναγκασμενη να παρει το ανασφαλιστο αυτοκινητο και να παει εκει που ειναι το αυτοκινητο γιατι τα χαρτια του αυτοκινητου ειναι μεσα στο ντουλαπακι. (σ'αυτη τη φαση αρνηθηκα να παω εγω)
ΕΡΩΤΗΜΑ : ΕΙΜΑΣΤΕ Ή ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΜΕΝΗ ΧΕΙΡΟΠΟΔΑΡΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ;
EE EEE ;
Σου τα αναφέρω όλα αυτά, όχι για να αποκτήσεις εικόνα της οικογένειας μου , αλλά για δεις πόσο ασυνείδητη ειναι η διαδικασια όταν μπαινει σε λειτουργία το συμβόλαιο 'θα μείνουμε όλοι μαζί '
τελευταία να σου αναφέρω ότι 2 εβδομάδες πριν είχα ανακοινώσει ότι ζήτησα από την ενοικιάστρια του σπιτιου μου στο Ψυχικό να φύγει για να πάω εγω να μεινω εκεί . για να μην απορείς δηλαδή πως συνδέονται όλα τα παραπάνω με το θέμα μας ...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)