καμουφλαρισμένος διπλός βιασμός - २००२ -

καθόλου ήρεμη η Κυριακή εδώ που βρίσκομαι ... έχω αρχίσει πάλι να κοιμάμαι λίγο σε σχέση με το τι θα μπορούσε να συμβαίνει ... Κυριακάτικα , γύρω στις 10 το πρωί , χτύπησε το κουδούνι της εξώπορτας. Δεν άνοιξα αλλά αυτόματα εκνευρίστηκα . ούτε πήγα να δω ποιος είναι . σκέφτηκα ότι πιθανόν να ήταν κάποιος που μοιράζει φυλλάδια αλλά αμέσως μετά μου πέρασε η σκέψη ότι μπορει να ήταν ο αστυνομικός από την ασφάλεια , όπου δήλωσα την κλοπή. Όποιος κι αν ήταν , είχε έρθει απρόσκλητος και μάλιστα Κυριακή πρωί.
εξάλλου όποιος με γνωρίζει, ξέρει καλά ότι δε συνηθίζω να πηγαίνω εκκλησία τις Κυριακές .
και μάλλον θα ήταν ο αστυνομικός γιατί γύρω στις 12 πήρε τηλέφωνο στο σπίτι . Ερευνά την υπόθεση και μου είπε ότι θα χρειαστεί να μου πάρει και συμπληρωματική κατάθεση. Ήμουν πρόθυμη να πάω για συμπληρωματική κατάθεση άμεσα, αλλα εκείνος είπε ότι ίσως δε θα ήταν δυνατό αυτό κι ότι θα με έπαιρνε ξανά τηλέφωνο αργότερα. τις προάλλες , νομίζω Παρασκευή βράδυ , με πήρε και 3 φορες τηλεφωνο στο σπίτι , την 3η φορά είχε πάει η ώρα 10.30 το βράδυ. Εκεί άρχισα να μαζεύομαι και να μου περνάει από το μυαλό ότι ο αστυνομικός προσπαθεί να αποκτήσει οικειότητα μαζί μου πέρα από ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον που θα χρειαζόταν να δείξει ακόμα και για να εκμαιευσει κατι που του χρειάζεται για την υπόθεση της κλοπής στο σπίτι μου.
Όλα περνάνε από το μυαλό μου με τον Σέρλοκ Χόλμς που βρέθηκε στο δρόμο μου.... Αυτό που με ενοχλεί αφάνταστα όμως είναι να βλέπω να μου την πέφτουν τη στιγμή που έρχομαι σε επαφή με κάποιον με αφορμή καθαρά το επάγγελμα που κάνουν . Από τη μια αυτό έχει μια δόση ματαιοδοξίας που μπορώ να τη δεχτώ αλλα και πάλι μάλλον με κανει να σκεφτώ ότι δε μπορώ να εμπιστευτώ όποιον βρίσκει αφορμή στην επαγγελματική του ιδιότητα για να αποκτήσει μεγαλύτερη οικειότητα μαζί μου. Άσε το άλλο, ενώ πάω εγώ να ζητήσω τις επαγγελματικές τους υπηρεσίες , εκεινοι ψάχνουν να καλύψουν τις κοινωνικές και προσωπικές τους ελλείψεις παράλληλα . με λίγα λόγια 'τα κάνουν σαλάτα'

τώρα θυμήθηκα ένα παλιό παρόμοιο περιστατικό .. θεέ μου τι άβγαλτο και αφελές κοριτσάκι έχω υπάρξει..
ήταν από τους πρώτους μήνες που είχα πιάσει δουλειά στο τμήμα πωλήσεων . η δουλειά μου ως γνωστόν ήταν να επισκέπτομαι επιχειρήσεις. Βρίσκομαι λοιπόν στον Πειραιά , έχοντας ραντεβού με γυναίκα ιδιοκτήτρια και επειδή πήγαινα πρώτη φορά , σκοπός μου ήταν να γνωρίζω όλα όσα θα μου ήταν χρήσιμα να γνωριζω, και κυρίως τους ανθρώπους που εργάζονταν εκεί. Πήγαινα με άνεση όμως γιατί μου άρεσε πολύ ο νέος μου ρόλος. Έχω φτάσει λοιπόν , βγαίνω από το ασανσερ και ενώ μιλάω στο κινητό κατευθύνομαι πανω στο διάδρομο προς την είσοδο του γραφειου που ειναι το ραντεβού μου. Εκείνη τη στιγμή ειναι στο διάδρομο ένας άντρας γύρω στα 30 με κουστούμι , παχουλός . 'Μπούλης' είπα μέσα μου όταν στιγμιαία κατάλαβα ότι του είχε πέσει το σαγόνι στο πάτωμα αντικρίζοντας με . προσπέρασα και μπήκα στο γραφείο και αμέσως βρήκα την κυρία με την οποία είχα ραντεβού. Εκείνος όμως μπήκε στο γραφείο και πήγε δίπλα της κι εκείνη λοιπόν μου σύστησε το γιο της ........ αναγκαστικά ανταλλάξαμε όλοι επαγγελματικές κάρτες και αμέσως ο 'μπούλης' έσπευσε να μου πει ότι θέλει ένα ραντεβού μαζί μου για κάποια επαγγελματικά θέματα που θα ηθελε να συζητήσει για τα σκάφη που διαχειριζόταν και κάποιες λεπτομέρειες που θα μου έλεγε στο επικείμενο ραντεβού.
Είπα εντάξει , και κάποια στιγμή τις επόμενες μέρες με πήρε τηλέφωνο κι ενώ εγώ προσπαθούσα να κλεισω ένα ραντεβού μεσα στο ωράριο μου , έβρισκε ένα κάρο δικαιολογίες και επέμενε να με συναντήσει αργά και μάλιστα ήθελε να περάσει να με πάρει εκείνος από όπου του έλεγα .. !! εδώ με είχε πιάσει και η περιέργεια το τι θα μου έλεγε ... αφού λοιπόν του έδωσα ραντεβού στη Νέα Σμύρνη σε ένα κεντρικό σημείο , τον περίμενα να φτάσει. Ντυμένη επαγγελματικά με παντελόνι και πουκάμισο , χωρις στολίδια και τίποτα που να τονίζει το θηλυκό επάνω μου.
Ο τύπος λοιπόν καταφθάνει με ένα μεγάλο αυτοκίνητο, που ήταν μάλλον Mercedes κι ενώ εγώ περίμενα να βγεί και να κάτσουμε σε μια καφετέρια να μου πει τι θέλει και να γυρισω σπίτι μου, αυτός πρότεινε να πάμε κάπου αλλού. Φαντάστηκα ότι δεν θα ήταν αυτό πολύ μακριά και μπήκα στο αυτοκίνητο του. Δε θυμάμαι τι μέρα ήταν, αλλά ήταν καλοκαίρι , και στο Μικρολίμανο είχε πολύ κίνηση. Ηταν οι εποχή που ήταν μόνιμο το μποτιλιαρισμα εκεί . Πρέπει να είχε πάει ήδη 9 το βράδυ όταν φτάσαμε τελικά στο Μικρολίμανο . Λϊγο πριν φτάσουμε μου πρόσφερε ένα τριαντάφυλλο . Ήταν πλεον ξεκάθαρο , αλλα ένιωθα και εγκλωβισμένη . Πως να απορρίψω πελάτη με τον καλύτερο τρόπο; κι εμένα ποιος θα με έβγαζε από τη δύσκολη θέση που έιχα βρεθεί, με έναν άντρα που δεν ξέρω πως συνηθίζει να αντιδρα , βράδυ στον Πειραιά που φοβόμουν να κυκλοφορήσω και την ημέρα ακόμη, και ήταν για μένα πιο δύσκολο από το να βρεθώ μόνη μου στη Νέα Υόρκη. Στο μεταξύ το κινητό μου χτύπαγε με θυμό και ζήλεια γιατί δεν είχα συνηθίσει να λείπω τέτοιες ώρες και ο ερωτικός μου δεσμός είχε σκάσει από το κακό του, σαν να το ένοιωθε ότι κάποιος με πολιορκούσε . Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα ....

από τη μια, μια κατάσταση που έπρεπε να χειριστώ άμεσα κι από την άλλη η σχέση μου που ξαφνικά παρουσίαζε ένα νέο πρόσωπο , δηλαδή ακόμη κι αν ήθελα να πάρω ένα τηλεφωνο και να πω , 'κοίτα , έμπλεξα και έλα να με πάρεις σε παρακαλώ' , δε μπορούσα , γιατί εκείνος ο άντρας που είχα επιλέξει να είμαι μαζί του, είχε τόσο τυφλωθεί από ζήλεια που μάλλον κινδύνευα περισσότερο . Μπροστά λοιπόν σε κάτι τέτοιο, ήταν πολύ πιο ευκολο να αφήσω τον 'μπούλη' να ολοκληρώσει την παράσταση του. Με τόση πίεση είχα ήδη μπλοκάρει απερίγραπτα και ήθελα τουλαχιστον να βγω από κεινο το πομπώδες αυτοκίνητο που κι αυτό ηταν εκει για να με εντυπωσιάσει .
Μπήκαμε στον Ιστιοπλοϊκό όμιλο , είχε κλείσει τραπέζι . Ο μαίτρ τον ήξερε , μας περίμενε, με λίγα λόγια ήταν σαν να είχαν ετπιμάσει σκηνικό για πρόταση γάμου . Μόνο που η νύφη έλειπε ή ήταν εκεί ένα ομοίωμα της μόνο . Σε όλη τη διάρκεια του δείπνου ο 'μπούλης' παρουσίαζε τον εαυτό του. Τι ήθελε από τη ζωή του, τι του άρεσε , ότι τον ενδιέφερε ο γάμος , αλλά τίποτα σχετικό με τη δική μου επαγγελματική ιδιότητα. Δεχτηκα ευγενικά τη διαδοχική αλλαγή των πιάτων που σερβιρονταν και μέσα μου κάθε λεπτό έμενα έκθαμπη με το γεγονός ότι ένας άντρας απέναντι μου προσπαθούσε να μου πει ότι με θέλει χωρίς να μπορεί καν να με κοιταξει , χωρίς να γνωρίζει το παραμικρό για μένα , έχοντας βρει μια ψεύτικη αφορμή για να κλέψει λίγη ώρα από τη ζωή μου και δίνοντας μου υποσχέσεις ότι θα αδυνατίσει . Τον παρατηρούσα σε όλη τη διαρκεια του γεύματος πραγματικά έκθαμπη και με καμουφλαρισμένη αγωνία, μη μπορώντας να συνειδητοποιήσω τι και γιατί συνέβαινε και πως είχα βρεθεί σε μια τόσο δύσκολη θέση και τι με περίμενε μετά. Ευτυχώς ή δυστυχώς μεσολάβησε η διαδρομή με τη μηχανή μου από τη Νέα Σμύρνη στο σπίτι μου και σαν ο αέρας να βοήθησε να κρυφτούν καλά όλα τα δύσκολα που είχαν διαδραματιστεί νωρίτερα.

Ένας εξαιρετικά καμουφλαρισμένος διπλός βιασμός εκείνο το βράδυ ...