Πέμπτη 18 Αυγούστου 2011

λαβ λετερ δεκατρεις αυγούστου δυο χιλιαδες εντεκα οκτω και εικοσι τεσσερα λεπτά προ μεσημβριας

το αυτόματο πότισμα ξεκίνησε στις 5 , ένας πόνος στο δεξί πόδι και το άδειο στομάχι φρόντισαν να ανοίξω για τα καλά τα μάτια μου. πουλάκια κελαηδούν στην πίσω μεριά... τόσα χρόνια υπάρχει αυτό το σπίτι, τόσα χρόνια δε μπορούσα να το δω.... ακόμη τσιμπιέμαι κάθε φορά που μυρίζω την πρωινή μοσχοβολιά του γιασεμιού.
αρχίζω πια να αισθάνομαι ότι ανήκω, ότι είμαι πλέον στο σπίτι μου. ότι απαλλάχτηκα από την τυφλή περιπλάνηση επιτέλους. τολμώ να πω ότι χαίρομαι και λίγο που μπήκαν κλέφτες στο σπίτι . σαν την επιβεβαίωση ότι ειμαι κι εγω σαν τους τόσους και τόσους που τους εχουν κλέψει... 'η ότι είμαι μάχιμη επιτέλους.
Κυρίως όμως αυτό που με γεμίζει είναι το γεγονός ότι εδω μπορώ να χαίρομαι ελεύθερα τα λάθη μου και τις επιτυχίες μου. και όπου να 'ναι μάλλον εξαφανίζονται κι αυτες οι δυο λέξεις από το λεξιλόγιο μου όπως καταλαβαίνω . στη ζωή μου πλέον τελείωσε η κριτική ! it's my party and I'll cry if I want to !!! , ξέρεις τώρα ... 'it's my life' κτλπ σχετικά τραγουδάκια ηχούν στ'αυτιά μου τώρα.
βέβαια όχι ότι δεν ήταν πλήγμα το γεγονός της διάρρηξης ... αρνητικά συναισθήματα προκάλεσαν νέες μικροκαταστροφές μέσα σε λίγες ώρες, είναι αυτό που λένε ενος κακού μύρια έπονται, τουλάχιστον αυτή τη φορά τα βλέπω σαν ταινία και είναι σίγουρα σαν ένα μπιζέλι σε σχεση με προηγούμενα περιστατικά που αν και λιγότερο σημαντικά τα εκλάμβανα σαν βουνά...

βέβαια και το γεγονός ότι ενω είχα παραπάνω από αρκετά bijoux και δεν τα χρησιμοποιούσα , ήταν επόμενο να θέλουν κι αυτά ν'αλλάξουν χέρια !!

αυτές τις μέρες μου κάνει παρέα και ο Μεχμέτ/Μανόλης του βιβλίου που μου σύστησες, τον οποίο έχω ταυτίσει απόλυτα με σένα και όχι άδικα . κρυμμένος θησαυρός κι εκείνος σαν κι εσένα , μεγάλο πράγμα να είσαι μέσα στη ζωή ενεργά αλλά να καταφέρνεις να διατηρείς ανέπαφους εσωτερικούς θησαυρούς. Ψηλές συχνότητες .....

η δροσιά που μπαίνει από το παράθυρο και ο φρέσκος αέρας είναι όνειρο πραγματικά κι ας εχει ξημερώσει για τα καλά.

προτείνω κάθε μέρα τώρα στις διακοπές σου να ακονίσουμε τις κεραίες μας . κάθε μέρα , μισή ώρα το πρωί και μισή ώρα το απόγευμα/βράδυ να επικοινωνούμε με τη σκέψη και μόνο. να εξασκήσουμε αυτό μας το δώρο για να το έχουμε και σαν εργαλείο στο εξής. έλα να τα καταφέρουμε να το χρησιμοποιούμε συνειδητά , τι λες ?
βρες κι εσύ ενα μερος όσο πιο κοντα στο φυσικό στοιχείο. πχ μέσα στη θάλασσα . εγώ από την άλλη θα μπαίνω ξυπόλητη στον κήπο την ιδια ώρα.
και να δοκιμάσουμε να ανταλλάσουμε κάθε είδους πληροφορίες και μυνήματα.

το πολύ αλκοόλ και το πολύ φαγητό να ξέρεις θα δυσχεράνουν αυτού του είδους την επικοινωνία γιατί το σώμα θα προσπαθεί να ισορροπήσει πολύ χαμηλες ενέργειες όπως αλκοολ και επεξεργασμένη τροφή και δε θα μπορεί να αποδώσει καλά στις υψηλές .. φρούτα , λαχανικά ωμά και απλά πιάτα θα κρατήσουν το στομάχι σου γεμάτο και το πνευμα σου ελεύθερο.
anyway think about it ... θα βρεθούμε στους αιθέρες ...

σε φιλώ , καλή σου ώρα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου